พระธรรมปฐมกาลบทที่ 1 บอกให้เราทราบว่าพระเจ้าทรงสร้างมนุษย์ ในขณะที่บทที่ 2 นั้นอธิบายว่าพระเจ้าทรงสร้างมนุษย์ขึ้นมาอย่างไร  ในบทที่ 2 ข้อ 4 – 6 เป็นการทบทวนเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่ได้เกิดขึ้นในวันที่ 6 ก่อนที่พระเจ้าจะทรงสร้างมนุษย์  เราได้รับการบอกเล่าให้ทราบอีกครั้งหนึ่งว่า

พระเจ้าทรงเตรียมโลกที่สมบูรณ์ไว้ให้แก่สิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่พระองค์ทรงสร้างขึ้นอย่างไร

ปฐมกาล 2:7  พระเยโฮวาห์พระเจ้าทรงปั้นมนุษย์ด้วยผงคลีดิน ทรงระบายลมปราณแห่งชีวิตเข้าทางจมูกของเขา และมนุษย์จึงเกิดเป็นจิตวิญญาณมีชีวิตอยู่ 

    ประการแรก พระเจ้าทรงสร้างร่างกายมนุษย์ขึ้นมาจากผงคลีดิน  หลักการทางวิทยาศาสตร์ได้พิสูจน์แล้วว่าข้อความดังกล่าวเป็นความจริง  แร่ธาตุที่ประกอบกันขึ้นเป็นร่างกายมนุษย์นั้นมาสามารถพบได้ในดินนั่นเอง   ประการที่สอง พระองค์ทรงระบายลมปราณเข้าไปในร่างกายนี้มนุษย์กลายเป็น“วิญญาณจิต”ที่มีชีวิต   มนุษย์เริ่มต้นด้วยการมีร่างกายแล้วพระเจ้าก็ทรงบันดาลให้ร่างกายนั้นมีชีวิต  ในไม่ช้าเราจะได้เรียนรู้ว่าชื่อของมนุษย์คนแรก คืออาดัม

เราได้เรียนรู้มาแล้วว่าพระเจ้าทรงเป็นพระวิญญาณและมนุษย์ได้ถูกสร้างขึ้นตามพระฉายาของพระเจ้า ดังนั้นมนุษย์จึงเป็นจิตวิญญาณซึ่งอาศัยอยู่ในร่างกายที่เป็นวัตถุ  วิญญาณจิตเป็นบุคลิกลักษณะของมนุษย์ซึ่งรวมไปถึงการมีจิตใจ อารมณ์และความรู้สึก และมีใจปรารถนาที่สามารถตัดสินใจได้ด้วยตนเอง  วิญญาณจิตติดต่อสื่อสารกับโลกวัตถุโดยผ่านร่างกาย  ถ้าคุณลองเอามือไปวางบนเตาร้อน ๆ คุณก็จะต้องกระชากมือข้างนั้นกลับมาทันที เพราะเป็นปฏิกริยาจากการรู้สึกว่าเตานั้นร้อนมาก  สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือการที่วิญญาณจิตของคุณติดต่อหรือสัมผัสกับโลกวัตถุโดยผ่านร่างกายของคุณนั่นเอง  ในทำนองเดียวกันวิญญาณจิตของเราก็ติดต่อและสัมผัสกับพระเจ้าโดยผ่านทางจิตวิญญาณของมนุษย์นั่นเอง  พระเจ้าทรงเป็นพระวิญญาณ ดังนั้นผู้ที่ปรารถนาจะมีสามัคคีธรรมกับพระเจ้าก็จะต้องกระทำโดยผ่านทางจิตวิญญาณเท่านั้น

ดวงอาทิตย์  ดวงจันทร์  ดวงดาวต่างๆ  ลม และน้ำ ไม่สามารถจะบันดาลให้มนุษย์มีชีวิตได้ มีแต่พระเจ้าเท่านั้นที่สามารถจะบันดาลให้มนุษย์มีชีวิตขึ้นมาได้  มนุษย์ทุกคนสามารถจะสืบเสาะค้นหาพงศ์พันธุ์ของตนเองย้อนกลับไปจนถึงมนุษย์คนแรกผู้ซึ่งได้รับชีวิตมาจากพระเจ้าได้ เพราะฉะนั้นเราทุกคนจึงได้รับชีวิตมาจากพระเจ้าด้วยเช่นกัน

 ปฐมกาล 2:15-17   พระเยโฮวาห์พระเจ้าจึงทรงนำมนุษย์ไปอยู่ในสวนเอเดนให้ทำและรักษาสวน  พระเยโฮวาห์

พระเจ้าจึงทรงมีพระดำรัสสั่งมนุษย์นั้นว่า "บรรดาต้นไม้ทุกอย่างในสวนเจ้ากินได้ทั้งหมด  แต่ต้นไม้แห่งความรู้ดีและรู้ชั่วเจ้าอย่ากินผลจากต้นนั้นเป็นอันขาด เพราะว่าเจ้ากินในวันใด เจ้าจะตายแน่ในวันนั้น" 

ประการแรก เราได้เรียนรู้ว่าพระเจ้าทรงติดต่อสื่อสารกับมนุษย์  พระเจ้าทรงสั่งอาดัมให้มีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ   ประการที่สอง เนื่องจากพระเจ้าทรงเป็นเจ้าของทุกสิ่งสารพัด พระองค์จึงทรงมีสิทธิอำนาจและมีสิทธิอันชอบธรรมที่จะจำกัดขอบเขตให้แก่สิ่งที่พระองค์ทรงสร้างมาได้มีต้นไม้กี่ต้นที่อาดัมสามารถจะนำมาเป็นอาหารได้?  คำตอบก็คือต้นไม้ต้นอื่น ๆทุกต้นรวมทั้งต้นไม้แห่งชีวิตด้วย  นี่ไม่ใช่เรื่องที่

อยุติธรรมหรือทำได้ยากเลย  พระเจ้าทรงกำชับให้อาดัมแสดงออกถึงการเชื่อฟังโดยการไม่กินผลจากต้นไม้เพียงต้นเดียวเท่านั้น

พระเจ้าตรัสว่าโทษทัณฑ์สำหรับการไม่เชื่อฟังนั้น คือความตาย  พระองค์ทรงบอก อาดัมว่าถ้าเขากินผลจากต้นนั้นเขาจะต้องตาย             อย่างแน่นอน  ความตายหมายถึงการแยกจากกัน  ประการแรก เขาจะถูกแยกจากการมีความสัมพันธ์กับพระเจ้า  ประการที่สอง เขาจะต้องตายฝ่ายร่างกายในที่สุด  ลองนึกถึงกิ่งไม้ที่หักออกจากต้น  กิ่งไม้นั้นเหี่ยวเฉา แห้งลง และตายทันทีหรือเปล่า? เปล่าเลย ใบของมันยังคงเขียวอยู่สองสามวัน แต่กิ่งไม้ได้ตายไปแล้ว กิ่งไม้นั้นไม่สามารถจะรับสิ่งจำเป็นที่มันต้องการเพื่อที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้เพราะว่ามันได้ถูกแยกออกจากต้นเสียแล้ว  

ถ้าอาดัมกินผลไม้นั้น เขาจะถูกตัดขาดจากพระเจ้าซึ่งเป็นแหล่งชีวิต เป็นผู้ประทานชีวิต และเป็นผู้ธำรงรักษาชีวิตของเขาไว้ทันที  ผลก็คือเขาจะต้องตายฝ่ายร่างกายในวันใดวันหนึ่งเหมือนอย่างที่กิ่งของต้นไม้จะต้องแห้งเหี่ยวไปไม่วันใดก็วันหนึ่ง   ประการที่สาม ความตายอย่างนี้หมายถึงการแยกจากพระเจ้าตลอดนิรันดร์  เมื่อร่างกายไม่มีชีวิตแล้วส่วนที่เป็นจิต

วิญญาณของมนุษย์ก็ออกจากร่างและไปสู่สถานที่ที่น่ากลัว ซึ่งเรียกว่า “บึงไฟ”  นี่คือ ความตายฝ่ายจิตวิญญาณ  

พระเจ้าทรงหมายความว่าอย่างไรสำหรับความตายชนิดนี้ พระองค์หมายความว่าอาดัมจะต้องถูกแยกจากการมีความสัมพันธ์กับพระเจ้า  ผลที่เกิดขึ้นก็คือ ร่างกายของเขาจะต้องตายในที่สุด และวิญญาณจิตของเขาจะถูกแยกจาก

พระเจ้าให้ไปอยู่ในบึงไฟตลอดไปเป็นนิตย์  พระเจ้าทรงสั่ง อาดัมไว้อย่างชัดเจนในสิ่งที่เขาจะต้องไม่กระทำ มิฉะนั้นเขาจะต้องตายอย่างแน่นอน  

ปฐมกาล 2:20  อาดัมได้ตั้งชื่อบรรดาสัตว์ใช้งาน บรรดานกในอากาศ และบรรดาสัตว์ในทุ่งนา แต่ว่าสำหรับอาดัมยังไม่พบผู้อุปถัมภ์ 

ตรงจุดนี้เราได้เรียนรู้ว่าชื่อของมนุษย์คนแรก คืออาดัม  การเนรมิตสร้างของพระเจ้านั้นไม่ได้หยุดอยู่แค่การสร้างอาดัม   สิ่งที่พระองค์ทรงเนรมิตสร้างเป็นสิ่งสุดท้ายนั้นคือการสร้างผู้หญิงคนหนึ่งสำหรับอาดัพระเจ้าทรงกระทำให้อาดัมหลับสนิท พระองค์ทรงชักกระดูกซี่โครงอันหนึ่งออกจากสีข้างของเขาและได้สร้างผู้หญิงจากกระดูกซี่โครงนั้นให้แก่เขา  

ปฐมกาล 2:23-24   อาดัมจึงว่า "บัดนี้ นี่เป็นกระดูกจากกระดูกของเรา และเนื้อจากเนื้อของเรา จะต้องเรียกเธอว่าหญิง เพราะว่าหญิงนี้ออกมาจากชาย เหตุฉะนั้นผู้ชายจะจากบิดามารดาของเขา จะไปผูกพันอยู่กับภรรยา และเขาทั้งสองจะเป็นเนื้ออันเดียวกัน"    

ถ้อยคำเหล่านี้เป็นถ้อยคำแรกของมนุษย์ที่ได้มีการบันทึกไว้และเป็นถ้อยคำที่กล่าวถึงความปีติยินดีในความสัมพันธ์ที่เกิดจากการสมรข้อเท็จจริงที่ว่าผู้ชายต้องการผู้หญิงนั้นเป็นเรื่องสำคัญในการที่จะเข้าใจถึงคุณค่าของผู้หญิง ดังนั้นการสมรสกับเพศตรงข้ามจึงถือเป็นพื้นฐานของครอบครัวและสังคมทุกแห่งที่ถูกต้องตามครรลองครองธรรม   อาดัมได้ตั้งชื่อภรรยาของเขาว่า เอวา

ปฐมกาล 2:25  เขาทั้งสองยังเปลือยกายอยู่ ผู้ชายและภรรยาของเขายังไม่มีความอาย    

                                                     

     ผู้ชายกับผู้หญิง ทั้งสองต่างก็เปลือยกายโดยไม่รู้สึกว่าน่าละอายหรือตะขิดตะขวงใจเลย  ถ้าเหตุการณ์นั้นมาเกิดขึ้นในปัจจุบันนี้ก็คงจะเป็นเรื่องที่น่าตกตะลึงและน่าอับอายอย่างที่สุด   ในบทต่อไปเราจะเห็นว่าทำไมสถานการณ์เช่นนี้จึงไม่สามารถจะเกิดขึ้นในปัจจุบัน  มีบางสิ่งได้เกิดขึ้นกับโลกอันมหัศจรรย์ที่พระเจ้าทรงสร้างขึ้น  

สงครามในสวรรค์

เราเรียนรู้ได้จากส่วนอื่น ๆในพระคัมภีร์ว่าพระเจ้าทรงสร้างอาณาจักรฝ่ายจิตวิญญาณก่อนที่พระองค์จะเนรมิตสร้างจักรวาลที่เป็นวัตถุภายใน 6 วัน  พระเจ้าซึ่งเป็น

พระวิญญาณได้ทรงสร้างวิญญาณอื่น ๆที่เรียกว่า ทูตสวรรค์ อีกเป็นอันมาก  ทูตสวรรค์เหล่านี้ไม่มีร่างกายวัตถุเหมือนมนุษย์ ดังนั้นจึงไม่มีความต้องการทางด้านร่างกายอย่างที่มนุษย์มี (เช่น ความหิว การกระหายน้ำ การนอน เป็นต้น)  พวกนี้สามารถที่จะที่ไปที่ใดก็ได้ตามใจปรารถนา  จำนวนของทูตสวรรรค์ที่พระเจ้าทรงสร้างนั้นก็เหลือคณานับเลยทีเดียว  เราเรียนรู้จากพระคัมภีร์ว่าทูตสวรรค์มีฤทธิ์อำนาจมาก

พระเจ้าทรงสร้างทูตสวรรค์เพื่อให้อยู่กับพระองค์ ให้รักพระองค์ ให้สรรเสริญและปรนนิบัติรับใช้พระองค์   สวรรค์เป็นสถานที่พิเศษซึ่งพระเจ้าและทูตสวรรค์สถิตอยู่  พระองค์ไม่ได้สร้างทูตสวรรค์ให้เหมือนกันทั้งหมด  บ้างก็สวยงามและฉลาดกว่าทูตสวรรค์อื่น ๆ  พระคัมภีร์บอกให้เราทราบว่าเมื่อพระเจ้าทรงสร้างทูตสวรรค์นั้นลูซิเฟอร์เป็นทูตสวรรค์ที่สวยงามที่สุด มีฤทธิ์อำนาจมากที่สุด และฉลาดที่สุดในท่ามกลางพวกทูตสวรรค์ด้วยกัน        ลูซีเฟอร์เหนือกว่า

ทูตสวรรค์อื่น ๆทั้งหมดทั้งในด้านความรู้และสติปัญญา และในด้านฤทธิ์อำนาจและสิทธิอำนาจ  ดูเหมือนว่างานของ

ลูซิเฟอร์นั้นทำให้เขาต้องอยู่ต่อเบื้องพระพักตร์พระเจ้าตลอดเวลา   ทูตสวรรค์ทั้งหมดต่างก็เฝ้ามองและชื่นชมยินดีขณะที่พระเจ้าทรงเนรมิตสร้างจักรวาลภายใน 6 วันนั้น            

เมื่อถึงเวลาหนึ่งหลังจากที่พระเจ้าทรงให้อาดัมและ

เอวาอยู่ใน     สวนเอเดน ลูซิเฟอร์ก็เกิดเย่อหยิ่งในความงดงาม สติปัญญาและฐานะของตัวเอง  มันรู้สึกอิจฉาพระเจ้าที่ทรงได้รับพระเกียรติยศทุกอย่าง มันจึงชักชวนทูตสวรรค์จำนวนหนึ่งในสามให้ร่วมก่อการกบฏกับมัน และทำสงครามกับ   พระเจ้าเพื่อจะครอบครองตำแหน่งของพระเจ้าในฐานะผู้ครอบครองเหนือสรรพสิ่งทั้งปวง  แต่พระเจ้าผู้ทรงฤทธานุ-ภาพทุกประการและทรงรอบรู้ทุกสิ่งสารพัดได้ปลดทูตสวรรค์เหล่านี้ออกจากตำแแหน่งผู้ปรนนิบัติรับใช้พระองค์และทิ้งพวกมันลงมายังแผ่นดินโลก  ชื่อของลูซิเฟอร์ได้ถูกเปลี่ยนเป็นซาตาน   และทุกวันนี้มีหลายคนที่เรียกมันว่าพญามาร  เหล่าทูตสวรรค์ที่ยอมติดตามซาตานก็กลายเป็นทูตสวรรค์ที่ชั่วร้ายและถูกเรียกว่าผีปีศาจในปัจจุบันพระเจ้าได้ทรงสร้างสถานที่เฉพาะแห่งหนึ่งที่เรียกว่า       บึงไฟ ซึ่งจะเป็นจุดหมายปลายทางสุดท้ายสำหรับซาตานและพวกผีปีศาจของมัน  ในไม่ช้าพวกมันจะต้องมาอยู่ในสถานที่ที่น่าสะพึงกลัวแห่งนี้ตลอดไปเป็นนิตย์ แต่ในขณะนี้พวกมันยังอาศัยอยู่ในอาณาจักรแห่งจิตวิญญาณบนโลกนี่เอง

ซาตานต่อสู้กับพระเจ้าบนแผ่นดินโลกนี้  ซาตานและพวกผีปีศาจของมันเกลียดชังพระเจ้าและเกลียดทุกสิ่งที่พระเจ้าทรงรัก  พระเจ้ามีความรักที่ยิ่งใหญ่ต่อมนุษย์ ดังนั้นซาตานจึงเกลียดมนุษย์มากกว่าใครทั้งหมด  ในบทเรียนต่อไปเราจะเห็นว่าไม่นานนักซาตานก็ล่อลวงมนุษย์จากการติดตามพระเจ้า  ผลที่เกิดขึ้นเป็นสาเหตุของการทุกข์ทรมาน  ความเจ็บปวด  ความปวดร้าว และการต่อสู้ดิ้นรนในชีวิตที่เราต้องเผชิญอยู่ทุกวันนี้  

โลกของเราในทุกวันนี้เต็มไปด้วยการฝ่าฝืนกฎหมาย  อาชญากรรม  การไร้ศีลธรรม  การมีชู้  ยาเสพติด  การเมาเหล้า  การโกหก  การลักขโมย  การคดโกง  ความโลภ  การละโมบอยากได้ของของผู้อื่น  การฆาตกรรม และความชั่วทุกอย่าง   โลกของเราไม่ได้เป็นเช่นนี้เสมอมา มีอยู่ช่วงระยะเวลาหนึ่งที่โลกสมบูรณ์พร้อม มีอยู่ช่วงเวลาหนึ่งที่ไม่มีพฤติกรรมของการใช้ความรุนแรงหรือความชั่วแม้แต่ครั้งเดียวบนแผ่นดินโลกนี้ ซึ่งที่จริงไม่เคยมีการทำชั่วเลยด้วยซ้ำ  แผ่นดินโลกสมบูรณ์พร้อมทุกประการ   อาดัมและเอวารู้จักแต่การปรองดองกัน สันติสุข ความรักและความยินดี  การสมบูรณ์พร้อมปกคลุมและครอบครองไปทุกที่ แต่มีบางสิ่งเกิดขึ้น อะไรที่มาทำลายความสมบูรณ์และก่อให้เกิดความพินาศและการฝ่าฝืนกฎหมายบนแผ่นดินโลก?  อะไรทำให้ใจมนุษย์เสื่อมทรามไป?  เราจะได้ค้นพบในบทเรียนของเราในบทต่อไป

คำถามบทที่ 2

. พระเจ้าทรงห้ามอดัมกินผลไม้จากต้นไม้กี่ต้น

ก) 0     

ข) 1           

ค) 2     

ง) 3

2. พระเจ้าตรัสกับอดัมว่าอย่างไรหากเขากินผลไม้จากต้นไม้
    นั้น

ก) เขาจะตาย

ข) เขาจะมีชีวิตนิรันดร์

ค) ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

3. เมื่อพระเจ้าตรัสกับอดัมว่าเขาจะต้องตาย พระองค์ทรง
    หมายถึงความตายในสามข้อใดต่อไปนี้ (เลือกสามข้อ)

        ก) เขาจะถูกแยกจากการมีความสัมพันธ์กับพระเจ้า

        ข) เขาจะตายในฝ่ายร่างกาย

        ค) เขาจะถูกแยกจากพระเจ้าให้ไปอยู่ในบึงไฟนรกเป็น
        เวลาส่วนหนึ่งหลังจากนั้น เขาจะได้ไปเกิดใหม่

        ง) เขาจะถูกแยกจากพระเจ้าให้ไปอยู่ในบึงไฟนรก
            ตลอดไป

4. ใครเป็นคนสร้างวิญญาณทั้งหลาย  

ก) ไม่มีใคร

ข) พระเจ้า

ค) ลูซิเฟอร์

5. พระเจ้าทรงสร้างวิญญาณดีบ้าง ชั่วบ้างใช่หรือไม่

ก) ใช่

ข) ไม่ใช่

6. ทูตสวรรค์ที่สวยและฉลาดที่สุดที่พระเจ้าทรงสร้างคือใคร ก) อดัม    

ข) ลูซิเฟอร์

ค) พระเยซู

7. ลูซิเฟอร์ได้ทำสิ่งใด

ก) เชื่อฟังและปฏิบัติตามพระเจ้า

ข) กบฏและทำสงครามกับพระเจ้า

ค) สร้างบึงไฟแล้วไปอยู่ที่นั่น

8. สถานที่ใดที่พระเจ้าได้ทรงเตรียมไว้เพื่อลงโทษลูซิเฟอร์และ  พวกของเขา

ก) สวรรค์

ข) โลก      

ค) บึงไฟนรก

9. ลูซิเฟอร์เปลี่ยนชื่อเป็นอะไร
ก) อดัม

ข) พระเยซู

ค) ซาตาน